استادیار، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی شهر کرج، کشور ایران
چکیده
یکی از مباحث مهم در این خصوص، آلودگی هوای داخل ساختمان‌ها است. طی پژوهشی از سه ایستگاه شامل دو ساختمان مسکونی و یک ایستگاه محیط بیرون در منطقه امیرآباد، نمونه‌برداری انجام شد. با استفاده از نمونه‌بردار برخورددهنده آبشاری با دبی ثابت 3/28 لیتر بر دقیقه، طی مدت زمان 6 ساعت برای هر دوره نمونه‌برداری، در فواصل زمانی تابستان و زمستان نسبت به جمع‌آوری و تفکیک ذرات بسیار ریز اقدام گردید. براساس نتایج بدست آمده برای فصل تابستان در ایستگاه پیروزی، غلظت ذرات 4/0 میکرومتر به میزان 86/0 میکروگرم برمترمکعب بود که این مقدار 25/1 درصد وزنی از کل ذرات معلق جمع‌آوری شده را شامل می‌شود. این مقدار برای ایستگاه تهرانسر در حدود 37/0 میکروگرم برمترمکعب که برابر با 5/0 درصد وزنی از کل ذرات معلق جمع‌آوری شده بود. میانگین این ذرات برای فصل تابستان در حدود 61/0 میکروگرم برمترمکعب بود که در مقایسه با نتایج ایستگاه امیرآباد به عنوان نمونه پایلوت فضای بیرون اختلاف محسوسی داشت.در این بررسی، غلظت ذرات کوچکتر از 4/0 میکرومتر در نمونه اندازه‌گیری شده بیرون، در حدود 88/2 میکروگرم برمترمکعب بود که معادل 04/2 درصد وزنی از کل ذرات معلق جمع‌آوری شده است. با در نظرگیری پارامترهای متعدد از جمله طول عمر سازه‌های ساختمانی، کارایی سیستم‌های تهویه مطبوع و سرمایشی، و الگوهای فعالیت ساکنین، نفوذ و تمرکز ذرات معلق در محیط‌های داخلی از اهمیت آماری قابل توجهی برخوردار است. این پدیده تحت تأثیر قوی فاکتورهای میکروکلیمایی نظیر دما و رطوبت نسبی قرار دارد که بر دینامیک پراکنش و تهنشینی ذرات اثر می‌گذارند.
)