ملاحظات ایمنی در حفاظت از سامانه ها و تاسیسات آبی( (مطالعه موردی: منابع آب استان اصفهان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد پدافند غیرعامل، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران

2 عضو هیئت علمی و دانشیار دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران

3 پژوهشگر، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران

چکیده

پیش بینی مدیریت شرایط اضطراری برای مدیریت رخدادهای متصور در سامانه تأمین آب اصفهان با توجه به محدوده تحت تاثیر، از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این پژوهش ارزیابی ریسک زیرساخت های سامانه آب اصفهان و ارائه برنامه مدیریت شرایط اضطراری برپایه مدیریت ریسک می باشد.

این تحقیق از نوع کاربردى بوده، و در زمره پژوهش هاى توصیفی-تحلیلى قرار دارد، اطلاعات مورد نیاز با استفاده از روش‌های اسنادی کتابخانه‌ای و میدانی گردآوری شده است. برای این منظور تعداد ۳۰ نفر کارشناس به عنوان خبره انتخاب و از روش ارزیابی ریسک FEMA استفاده شده است. اطلاعات با استفاده از تکنیک AHP مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. ضمنا پاسخ سوالات طرح شده جهت پاسخگویی براساس طیف لیکرت رتبه بندی شده است.

یافته‌ها نشان می‌دهد، بیشترین میزان ریسک دارایی‌های اساسی سامانه آب مربوط به تصفیه خانه بابا شیخ علی در مواجه با تهدیدات نظامی با عدد ریسک ۲۴۳ برابر می‌باشد. براساس جدول مقیاس نهایی درجه ریسک، سد زاینده رود در برابر تهدید آلودگی زیستی عدد ریسک ۲۰۰ و سامانه گلاب در برابر تهدیدات زیستی عدد ریسک ۱۸۲ را به خود اختصاص داده‌اند. با توجه به شناسایی شاخص های ناکارامدی دارایی های منابع آب اصفهان، فرسودگی بیشترین وزن را به خود اختصاص داده است.

نتایج تحقیق نشان می‌دهد که سامانه آب اصفهان، در مقابل آلودگی‌های زیستی و شیمیایی به طور جدی آسیب‌پذیر است و به منظور کاهش ریسک دارایی‌های آن، راهکار‌ کاهش ریسک نظیر تدوین برنامه مدیریت شرایط اضطراری بروز آلودگی، پیشنهاد شده است.

کلیدواژه‌ها