1
گروه ایمنی صنعتی، موسسه آموزش عالی تابناک، لامرد، فارس، ایران.
2
گروه ایمنی صنعتی، موسسه آموزش عالی کاسپین، قزوین
چکیده
مدیریت حوادث شغلی در صنایع اهمیت بسیاری دارد که با اتخاذ رویکردهای هوشمندانه و پیشگیرانه، نسبت به کنترل و کاهش نرخ آن اقدام می شود. یکی از مهم ترین موضوعاتی که در بروز اعمال ناایمن از سوی شاغلین بسیار مورد توجه قرار گرفته است، تحت عنوان استعداد حادثه پذیری شناخته می شود. در این پژوهش به جهت ارزیابی سطح استعداد حادثه پذیری در بین شاغلین در پروژه فاز 14 پارس جنوبی در بین سال های 1397 و 1398 از پرسشنامه ارزیابی استعداد حادثه پذیری تدوین شده توسط شرکت مپنا استفاده شد. جامعه آماری شامل 339 نفر از شاغلین در سال 1397 و 88 نفر در سال 1398 بود که دارای مشاغل بحرانی هستند. نتایج نشان داد که در حدود 82% افراد در سال 1397 در سطح استعداد حادثه پذیری متوسط، 17% در سطح بالا و 5/1 % در سطح پایین قرار گرفتند. همچنین در سال 1398 نیز بیش از 67% افراد در سطح استعداد حادثه پذیری بالا، 14% در سطح متوسط و 10% در سطح پایین قرار گرفتند. بین متغیر استعداد حادثه پذیری و سن در سال 1397 ارتباط معنی‌دار (P=0.00) و در سال 1398 ارتباط معنی‌دار نبود (P=0.472). ارتباط معنی‌داری بین متغیر استعداد حادثه‌پذیری با سابقه کاری و وضعیت تاهل مشاهده شد (P<0.05). همانطور که از نتایج مشخض است، وضعیت استعداد حادثه پذیری در فاز 14 پارس جنوبی در سال 1398 نسبت به سال 1397 وخیم تر است که این امر اهمیت و ضرورت اجرایی اقدامات مدیریتی را در این فاز دوچندان می کند.
)